The Laos Experience!
Blijf op de hoogte en volg Myrna
11 Mei 2015 | Laos, Ban Houayxai-Noy
De eerste week zit er bijna op. Wat heb ik een hoop indrukken opgedaan deze week.
Dinsdag ochtend was de vertrekdag, ik had er onwijs veel zin in maar vond het ook spannend. Iedereen achter laten en gedag zeggen valt toch wel wat zwaar. Maar de tijd vliegt en gelukkig bestaat er wifi, iets wat ze in bijna elk hostelletje en barretje hebben. Dus zo kan ik ook jullie een beetje in de gaten houden ;). De heenreis ging prima met een tussenlanding in Helsinki en Bangkok, op naar Ventiane, Laos.
Ventiane is niet echt een gebruikelijke plek om te starten maar voor ons het handigste voor de Gibbon Experience. Ik vond het zelf een prima, niet te drukke plek om te wennen. Want wennen was/is het zeker. Aan de cultuur, de omgeving maar ook zeker aan het weer. In Ventiane was het erg warm, ruim 40 graden heb ik me laten vertellen. Milou en ik waren er al snel over eens om een zwembad op te zoeken zo ons eerste dagje. S'avonds koelt het wat af en hebben we de stad een beetje verkend en hebben lekker gegeten op een avondmarktje.
De volgende dag vlogen we alweer door richting Luang Namtha. Het uitzicht bij de landing was vanuit het vliegtuig was echt schitterend, een mooi groen natuurgebied. Met de tuktuk werden we naar ons hostelletje gebracht. Hier hebben we een fiets gehuurd en we zijn op zoek gegaan naar een waterval die op 5 km van ons hostel moest liggen. We fietsten langs hutjes waar de lokale bevolking woont, volgens mij waren we voor hen echt een bezienswaardigheid en veel kinderen begroetten ons ook vrolijk:'Sawatdee'. De bevolking is hier vriendelijk hier maar wel wat afstandelijk, veel spreken ook geen of slecht Engels. De waterval hebben we overigens niet bereikt, het bleek wel wat verder te zijn dan 5 km en we wilden voor het donker graag terug zijn in plaats van ergens in de bushbush.
De dag hierop gingen we in een overvolle lokale bus naar Huay Xai. Het was best een spannend, 3 uur durend ritje omdat de chauffeur vrij wild reed en er veel bochten in de weg zaten. Maar de omgeving was daarentegen schitterend. 'Velig' aangekomen hebben het dorpje verkend en jawel de eerste tempel gezien, dit zal vast niet de laatste zijn. Aangezien Milou en ik absoluut niet dikker willen worden gingen we even wat oefeningen doen in onze kamer. Lekker met airco, tot de stroom uitviel door een flinke storm, maar dat stopte ons niet...door in het donker terwijl het steeds wat warmer werd. Toen het al 8 uur geweest was kregen we honger dus checkten we of we ergens konden eten, maar er was geen stroom in het hele dorp en kon er niet gekookt worden. We besloten maar een fruitsalade te nemen.
De volgende dag was het zover, de Gibbon Experience! Op naar de jungle waar o.a. Gibbon aapjes leven, het is een beschermd natuurgebied en het geld voor deze experience moet hier ook aan bijdragen. De aapjes zie je hoogstwaarschijnlijk niet. We moesten eerst een heel stuk hiken in de jungle, gelukkig is mn conditie prima want het was af en toe klimmen en ja, het was warm. Toen kwamen we aan bij de eerste zipline, oh wat was ik bang. Maar wat een adrenaline gaat er door je heen als je op ruim 100 meter hoog door de jungle zoeft. Het was een soort opgezette tocht met hiken en ziplines, die ons leidde naar een boomhut, wat onze verblijfplaats was voor de nacht. We zaten met 10 mensen in de boomhut, het was een super gezellige groep. Allemaal jonge mensen overal vandaan. We hebben kaartspelletjes gedaan en een bachatata les gehad van een jongen in onze groep. In de boomhut lagen netjes opgemaakte bedjes en kon je zelfs (buiten) douchen met een prachtig uitzicht over de jungle. Toen ik eenmaal in bed lag kon ik echt niet meteen slapen, wat een indrukken en wat bijzonder om daar te zitten. En dan nog alle geluiden van de dieren, de Gibbons heb ik wel gehoord. In de nacht ging het nog even hard regenen en waaien, spannend wel als je in een boomhut zit... De volgende morgen werden we gewekt door de gidsen die riepen: Look, look Monkey! En jawel, verderop zagen we een aantal aapjes in de bomen, super leuk. Het ontbijt was daarentegen wat minder leuk, rijst met groenten, niet echt iets wat ik gewend ben om s'ochtends vroeg, maar goed het is eten. Het is hier trouwens gebruikelijk om je schoenen of slippers achter te laten bij de ingang en door de lopen op de blote voeten. Zo ook onze schoenen bij de ingang van de boomhut. Toen we deze bij vertrek weer aan wilden doen bleken de veters van Milou, een Engelsman en mij voor een deel verdwenen te zijn. Deze waren namelijk aangevreten, door ... jawel .... Ratten. Na een harde lachbui hebben we geprobeerd met de overige delen onze schoenen vast te krijgen zodat we ze niet zouden verliezen bij het zippen. Gelukkig hadden we aan het einde onze schoenen nog ;). Het laatste stuk zijn we met een jeep terug gebracht naar de bewoonde wereld, dit was een very bumpy ride.
S'avonds hebben we met een aantal mensen van de experience afgesproken om wat te gaan eten. Onwijs leuk hoe snel je hier contacten op doet en ervaringen kan delen. Alhoewel het Engels praten nog wel even wennen is. Zojuist aangekomen in Chiang Mai, Thailand. We hadden een best relaxte bus met airco. Ik ben benieuwd naar wat ons hier te wachten staat.
Veel liefs, Myrna.
Dinsdag ochtend was de vertrekdag, ik had er onwijs veel zin in maar vond het ook spannend. Iedereen achter laten en gedag zeggen valt toch wel wat zwaar. Maar de tijd vliegt en gelukkig bestaat er wifi, iets wat ze in bijna elk hostelletje en barretje hebben. Dus zo kan ik ook jullie een beetje in de gaten houden ;). De heenreis ging prima met een tussenlanding in Helsinki en Bangkok, op naar Ventiane, Laos.
Ventiane is niet echt een gebruikelijke plek om te starten maar voor ons het handigste voor de Gibbon Experience. Ik vond het zelf een prima, niet te drukke plek om te wennen. Want wennen was/is het zeker. Aan de cultuur, de omgeving maar ook zeker aan het weer. In Ventiane was het erg warm, ruim 40 graden heb ik me laten vertellen. Milou en ik waren er al snel over eens om een zwembad op te zoeken zo ons eerste dagje. S'avonds koelt het wat af en hebben we de stad een beetje verkend en hebben lekker gegeten op een avondmarktje.
De volgende dag vlogen we alweer door richting Luang Namtha. Het uitzicht bij de landing was vanuit het vliegtuig was echt schitterend, een mooi groen natuurgebied. Met de tuktuk werden we naar ons hostelletje gebracht. Hier hebben we een fiets gehuurd en we zijn op zoek gegaan naar een waterval die op 5 km van ons hostel moest liggen. We fietsten langs hutjes waar de lokale bevolking woont, volgens mij waren we voor hen echt een bezienswaardigheid en veel kinderen begroetten ons ook vrolijk:'Sawatdee'. De bevolking is hier vriendelijk hier maar wel wat afstandelijk, veel spreken ook geen of slecht Engels. De waterval hebben we overigens niet bereikt, het bleek wel wat verder te zijn dan 5 km en we wilden voor het donker graag terug zijn in plaats van ergens in de bushbush.
De dag hierop gingen we in een overvolle lokale bus naar Huay Xai. Het was best een spannend, 3 uur durend ritje omdat de chauffeur vrij wild reed en er veel bochten in de weg zaten. Maar de omgeving was daarentegen schitterend. 'Velig' aangekomen hebben het dorpje verkend en jawel de eerste tempel gezien, dit zal vast niet de laatste zijn. Aangezien Milou en ik absoluut niet dikker willen worden gingen we even wat oefeningen doen in onze kamer. Lekker met airco, tot de stroom uitviel door een flinke storm, maar dat stopte ons niet...door in het donker terwijl het steeds wat warmer werd. Toen het al 8 uur geweest was kregen we honger dus checkten we of we ergens konden eten, maar er was geen stroom in het hele dorp en kon er niet gekookt worden. We besloten maar een fruitsalade te nemen.
De volgende dag was het zover, de Gibbon Experience! Op naar de jungle waar o.a. Gibbon aapjes leven, het is een beschermd natuurgebied en het geld voor deze experience moet hier ook aan bijdragen. De aapjes zie je hoogstwaarschijnlijk niet. We moesten eerst een heel stuk hiken in de jungle, gelukkig is mn conditie prima want het was af en toe klimmen en ja, het was warm. Toen kwamen we aan bij de eerste zipline, oh wat was ik bang. Maar wat een adrenaline gaat er door je heen als je op ruim 100 meter hoog door de jungle zoeft. Het was een soort opgezette tocht met hiken en ziplines, die ons leidde naar een boomhut, wat onze verblijfplaats was voor de nacht. We zaten met 10 mensen in de boomhut, het was een super gezellige groep. Allemaal jonge mensen overal vandaan. We hebben kaartspelletjes gedaan en een bachatata les gehad van een jongen in onze groep. In de boomhut lagen netjes opgemaakte bedjes en kon je zelfs (buiten) douchen met een prachtig uitzicht over de jungle. Toen ik eenmaal in bed lag kon ik echt niet meteen slapen, wat een indrukken en wat bijzonder om daar te zitten. En dan nog alle geluiden van de dieren, de Gibbons heb ik wel gehoord. In de nacht ging het nog even hard regenen en waaien, spannend wel als je in een boomhut zit... De volgende morgen werden we gewekt door de gidsen die riepen: Look, look Monkey! En jawel, verderop zagen we een aantal aapjes in de bomen, super leuk. Het ontbijt was daarentegen wat minder leuk, rijst met groenten, niet echt iets wat ik gewend ben om s'ochtends vroeg, maar goed het is eten. Het is hier trouwens gebruikelijk om je schoenen of slippers achter te laten bij de ingang en door de lopen op de blote voeten. Zo ook onze schoenen bij de ingang van de boomhut. Toen we deze bij vertrek weer aan wilden doen bleken de veters van Milou, een Engelsman en mij voor een deel verdwenen te zijn. Deze waren namelijk aangevreten, door ... jawel .... Ratten. Na een harde lachbui hebben we geprobeerd met de overige delen onze schoenen vast te krijgen zodat we ze niet zouden verliezen bij het zippen. Gelukkig hadden we aan het einde onze schoenen nog ;). Het laatste stuk zijn we met een jeep terug gebracht naar de bewoonde wereld, dit was een very bumpy ride.
S'avonds hebben we met een aantal mensen van de experience afgesproken om wat te gaan eten. Onwijs leuk hoe snel je hier contacten op doet en ervaringen kan delen. Alhoewel het Engels praten nog wel even wennen is. Zojuist aangekomen in Chiang Mai, Thailand. We hadden een best relaxte bus met airco. Ik ben benieuwd naar wat ons hier te wachten staat.
Veel liefs, Myrna.
-
11 Mei 2015 - 13:17
Lianne:
Wat een ontzettend leuk verhaal om te lezen en wat hebben jullie al veel gezien!! Lekker genieten! Ik kijk uit naar je volgende verhaal! Dikke kus voor jou! -
11 Mei 2015 - 13:50
Corine:
Zooo sis! Wat een hoop dingen heb je al meegemaakt! En een super uitdaging zo hoog hiken etc. Lijkt me echt tof als ik dit zo allemaal lees! Wel beetje jammer van jullie veters! -
11 Mei 2015 - 22:00
Marijke:
Superleuk Myrna, een aantal dingen heel herkenbaar!
Geniet maar van al die leuke ervaringen die je opdoet en leuke mensen die je tegenkomt!
Enne je veters....een touwtje door je schoenen!! -
12 Mei 2015 - 14:49
Kimmie :
Wauw wat gaaf zeg ik vind het al een leuk verhaal
Wat hebben jullie al ene leuke dagen
Nou op na volgend e blog zo leuk om het te lezen en beetje te verbeelden hoe het gaat daar
Vind leuk om te lezen myrna
Xx kimmie en Roy -
16 Mei 2015 - 19:11
Anneke:
Wat een gave reis hebben jullie tot nu toe. Een aantal dingen komen me bekend voor, zou zo met je willen ruilen. Geniet er maar lekker van. Ook aan het eten raak je gewend, des te lekkerder is het eten straks weer als je thuis bent. -
19 Mei 2015 - 15:40
Karin:
Heel erg leuk Myrna, geniet er maar van.. -
20 Mei 2015 - 22:41
Paul De Widt:
Klinkt geweldig, Myrna: heel veel plezier verder. Have fun! -
22 Mei 2015 - 09:14
Erik En Kim:
Zooooo Myrna, wat tof!!! Superkikke joh dat zoeven door de jungle, maar man wat hoog! Ik snap dat je bang was... Wel een gave ervaring hoor. Lekker genieten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
